Bu gece annemi rüyamda gördüm. Kayseri'deki evimizdeydik.
Annem bana bir sürpriz yapmış ve çok sevdiğim bir arkadaşımı getirmiş. Kayseri'ye hem de. Arkadaşım da çok yoğun olduğu halde, yanıma gelmiş. Çok seviniyorum onu görünce. Annem düşünceli görünüyordu, yine meşgul görünmekteydi. Hep kafasında bir şeyler vardı. Ama beni ne kadar güzel dinlerdi. Anne derdim, sabahları hemen haberleri açma, üzülürsün. Canım annem, beni dinlerdi. Babamı bize gönder arasıra. Dinler. Mobilyalar çok güzel, ağbime ver. Dinler. Canım annem benim sana bu ceket çok yakıştı, yakışır. Ne kadar acayip bir şey insanın annesinden güç alması ölü olduğu halde. Ne kadar garip annemizin yüzünü asla unutmamamız. Annelerin hakkı ödenmezmiş gerçekten. Bunu geç anlıyorum.
Annem rüyamda bana yardımcı olmaya çalışmaktaydı. Oralardan bana yetişti belki de.
Hep yetişir sağolsun, hep koşturur. Onu ben hep koştururken hatırlarım. Oranın buranın eksiklerini giderirken, çalışırken, evleri idare ederken, gezmeleri kaçırmazken.
Zaman nasıl akardı Kayseri'de ... ben bile anlamadım. Hiç bitmeyecek sandığım yıllar belki de en güzel yıllarımızmış kıymetini bilememişiz gençliğin ve çocukluğun.
Yorumlar
Yorum Gönder