Red Wedding Gown

Bakışında çok mana var Duruşunda bir kadifelik Açlığında bir sadakat Yürüyüşünde umursamazlık Tüylerinde bir sarı var Gözlerinde bir kara Uykunda bir bebek var Uyanışında bir pembelik Bakışında çok mana var Soru işaretleri kafanda Bakarken kuşlara aslında Korkarsın insanlardan Kuşları dinlerken Duyarsın yürüyüşümüzü Her şeyi bilir gibi Duyar gibi Hisseder gibisin Yanımda bir cansın Bakışında çok mana var Duruşunda bir kadifelik Açlığında bir sadakat Yürüyüşünde bir ihtişam Kedim benim.

Lucca'da neden kaldığımı bilmeksizin kalıyorum. Burdaki huzurdan etkileniyorum ama burdaki huzur öyle bir şey ki insanı bir yerden sonra boğabiliyor. IMT'nin dışına çıktıktan sonra Lucca'nın da eriyeceğini ve bir anda kaybolacağını hissetmiştim ama hala sevdiğim insanlar burda olduğundan böyle bir şey gerçekleşmedi. Yalnız onlar gittiğinde, aylardan şubat olduğunda böyle bir şeyin gerçekleşme ihtimali çok ama çok yüksek. Burası bir kutu, insanı içine alıp koruyor ama aynı zamanda düşünce biçimini kısıtlıyor. Burası bir labirent, insan kendini kaybediyor sonra yeniden buluyor. Burası bir sığınak, kaostan kaçışta insana sessizlik ve huzur veriyor. Burası bir zindan, herkesi tanıyınca kaçacak yer kalmıyor. Burası estetik ve güzel bir şehir ama bir yandan da insan hep ama hep güzellik içinde yaşamak istemiyor. Çok arkadaş edindim ve çok arkadaş kaybettim. Dilerim bir daha bir dostu kaybetmem. Çünkü işsiz olmanın dışında insanı üzen başka bir şey varsa o da bir dostu kaybetme