Red Wedding Gown

Bu günlerde zamanı verimli değerlendirmek gerçekten zor. Bir bakıyorsunuz bir sürü vaktiniz var ama yapabileceğiniz bir o kadar güzel şey var. İnsan sürekli de oturup film izleyip kitap okuyamıyor, ister istemez hareket etmek de lazım. Bir yandan da insanın kafasına bir sürü fikir üşüşüyor ama bunları da bir güzel elekten geçirmek ve düzene sokmak lazım. Her şey disipline bakıyor ama disiplinli değilseniz kendinizi daha çok mutfakta zamanınızın yarısını geçirirken bulabiliyorsunuz. Mesela bitmeyen bulaşıklar, bitmeyen yemekler, öğleyin ne yemeli, akşam ne yemeli, eksiklerimiz neler, neleri bozulmadan bitirmeli vs. gibi düşüncelerle insan vaktinin büyük kısmını harcayıp kaybedebiliyor. Kilo almak da cabası. En son bir zumba videosu paylaşmıştım şimdi de bir yürüyüş videosu keşfettim, hele ki bu otuz dakika olanı gerçekten faydalı görünüyor. Hiç fena değil. Dışarda yürüyemeseniz de evde biraz olsun hareket oluyor. Yine bir meditasyon keşfettim, o da çok güzel, on dakikalık. Sizi

Karantina'da bir ay bitti. Biz de bittik. Verimsizliğin dibine vurduk desem yeridir. Her şey sağlık olsun derken kedimiz de hastalandı. Geçmesini bekliyoruz. Yemek Dün çok güzel bir yemek tarifi keşfettim, Refika sağolsun. Elinde sebzeleri büyük büyük doğrayıp atıyor bir düdüklüye, içine kırmızı mercimek ve su koyuyor. Harika oluyor gerçekten de bu sebze çorbası. Şimdi ben ne yaptım onu anlatayım ama ondan önce Refika'nın tarifini vereyim... Ben onun kullandığı malzemeleri kullandım fakat elimde mesela Brüksel lahanası ve kırmızı pancar yoktu, o yüzden elimde olanları kullandım: tatlı kabak ve patates, gayet güzel oldu. Karabiberini biraz fazla kaçırmışım geçmiş olsun. Bir soğan, dört sarımsak, bir patates, iki havuç, birazcık balkabağı ve brokoli. Toz zencefilim vardı ondan ekledim, biraz da zerdeçal ekledim açıkçası. Gayet güzel oldu. Çok besleyici bir çorba, herkese tavsiye ederim. Bir de ablamın bana verdiği harika bir ıslak kek tarifi var, çikol

İnsan özgür olmak istedikçe kuş çiziyor, çiçek çiziyor. Malum hepimiz pencere önü çiçeği olduk bu günlerde. Daha güzel çizebilmek isterdim ama mümkün olmadı Bugün başağrısı başımı bırakmadı, bir de ağrı kesicilerimi nereye koyduğumu unuttum Tahminen ufak bir migren veya oksijensizlikten oldu bu başağrısı Bir dışarı çıkıp yürüsek bir şeyciğimiz kalmayacak Ama şimdilik bir kuş olmanın hayalini kuruyoruz

Günler hızla geçiyor. Evde olsak bile. Nefes almaya devam ediyoruz Dostlar ve sevdiklerle telefonda görüşmeler Skypelar whatsuplar Dijital güzellikler Evde olsak bile Kısa hikayeler yazıyor ve okuyoruz Para önemli hala Bir de şu emeklilik fonu düşmese iyi olurdu Evde olsak bile Kedimiz bizden mutlu Evde kaldık diye Artık kendimize yalan söylemeyelim Evde olsak bile Bir hayli zaman geçti makyaj yapmayalı Bugün makyaj yaptım Moralim biraz düzeldi Evde olsak bile Korkular ve yaşanmışlıklar Güzel anlar ve anılar Hep içimizde Evde olsak bile Alabildiğine yürümek lazım Evde olsak bile. 

Bugün biraz olsun işe konsantre olmak istedim. Boyalarımı ve fırçalarımı kaldırdım, fakat dışarda harika leziz bir hava var. İnsanı adeta yanına çağırıyor. Tertemiz bir bahar havası. Biz ise kapalı kalıp önlem alıyoruz. Belediye başkanımız da hastalanmış ve 13 saat önce hastaneye kaldırılmış. Papa boş sokaklarda gezmiş ve insanları selamlamış. Zambia'daki çocuklar 'Forza İtalia' diye destek veriyorlar. Ben de bu arada kendi kendime düşündüm planladım bugün yapacaklarımı. Dün bir sürü şeyi yarım bıraktım. Fellini'nin bir filmini izleyecektim ki uyuyakalmışım. Neyseki dostlar arıyor, eski dostlar arıyor, onlarla konuştum, haberleştim. Bu arada bir yerden daha red aldığımı öğrendiğimden beri üzgünüm ama yapacak çok bir şey yok. Herkesi geride bırakıp ikinci olmuşum, o da büyük bir başarı dedim kendi kendime. İçimden hep çizim yapmak geliyor ama kafam dağınık. Eğer bu gece de kafamı toplayabilirsem daha düzenli bir şekilde günü organize etmeliyim. Almanca hocamız ödev g

Emma Lefebvre Bob Ross'u taklit ederken ben de onu taklit ettim güller ve dudaklar şimdi ne kadar acı ve gizli eski bir aşkı anlatır güller ve dudaklar şimdi 

Bugün her ne kadar erken kalkmak istedimse de beceremedim. Aslında tam da Oblomov gibi aklımda harika fikirler vardı. Kalkacaktım, çalışacaktım, makale yazacaktım. Resim yapacaktım. Sabah bu şekilde üç saat kaybettim. Sonra kalkınca hemen öğle yemeğinde ne yapacağımızı düşünmeye başladım. Nohut pilav yapacaktım. Bu gayet kolay bir yemek olsa gerek, diye düşündüm. Sonunda öğle yemeğinde mutfak biraz da olsa Türk mutfağı gibi kokmaya başladı. Bu iş hoşuma gitti. Almancada hatırlayamadığım kelimeleri tekrar edebilmek için küçük kağıt kartlar hazırlamıştım. Sanırım 30-40 kadar kart yazdım: halbuki daha yeni başlamıştım Almanca derslerine. Max Planck'ta bu dersler bedava ve ben her ne kadar bir ara B2 olsam da (tam 14 sene önce) şu an A2'den başlamak zorunda kaldım. Şu an enstitü kapalı ve dersler üç hafta sonra başlayacak. Biraz geçmiş bilgileri hatırlayabilmek için online bir derse yazıldım. Lucas Kern hocanın adı, her iki günde bir size bir tekst gönderiyor, okumanız ve dinl

Malum İtalya'da kapalı kalmak zorunda kaldık. Ben de bugün karar verdim, kendimi bırakmayacağım. Resim yaparım, yazı yazarım, blog yazarım vs. Bu işlerin altından kalkarım. Ne de olsa parttime da bir işim var, ona da odaklanırım. Bir makale vardı yarım kalan ah keşke onu bitirsem. İnsanı en çok mutlu eden neyse onu yapmalı kapalı kalınca, ama sakın kendinizi yemeğe vermeyin. İlk haftamız çok fazla tıkınarak geçti. Üç haftadır evde yapıp yiyoruz. Sanki bilmiş gibi binlerce tarif biriktirmiştim. Ama yine bildiğim tarifleri yapıyorum. Kafam biraz dağınık ama bazı kararlar aldım. Evde de olsak, bir düzen tutturacağız, bir arkadaşım 'kendine bir proje yarat' dedi. Aslında hayatımız projeler oldu, ben bir sürü projede çalıştım, herkesin bir proje çocuğu var vs. fakat benim gerçekten birkaç proje yaratmam şart. Önümüzü göremesek de, her gün kalkıp sabah kendimize bakacağız, kimseyi görmesek de belki makyaj yapacağız, ofisimiz olmasa da ofis alanı yaratacağız, elimizde kağıt, kale