Kedim yina arkadaki koltukta oturuyor ve uyuyor pencerenin altında, kaloriferin yanında. Gündüzleri ben daha sakinim o yüzden benimle geçiriyor gündüzlerini. Akşamları babası daha sakin onun yanında demleniyor. Karnı tok, yemek için hiç savaşmamış bir kedi, o yüzden açlık nedir pek bilmez Doris Lessing 'in kitabında söylediği gibi... bazı kediler böyle, ev kedileri özellikle. Bugün çalışmaya geç başladım biraz. Bacağıma yine kramp girdi sabah. Kilo almayın falan diyorlar tamam da almışım 11 kilo daha ne yapayım, altıncı ay bitti, ben bu işi 15-16 kilo ile bitiririm herhalde. Halbuki yediğim şekerli şeyler kısıtlı ama kabul ediyorum başından beri çok meyve yedim, öyle böyle değil, önce üzüm sonra Trabzon hurması sonra portakal ve mandalina ve elma derken tabii ki coştu durum. İlk üç ayın mide bulantısı da geçince böyle oldu işte. İşte olmak istediğim yer, Sennelier pastellerimi böylesine uyduruk bir resim için harcadığım söylenebilir. Bu akşam yine Jenna Rainey 'nin kitabınd
Sevinçten uçardım hasta oldum mu Kırkı geçerse ateş çağrırlar İstanbul'a Bi' helallaşmak ister elbet di mi oğluyla Tifoyken başardım bu aşk oy'nunu Oh dedim göğsüne gömdüm burnumu Can Yücel