Red Wedding Gown

Kendini gerçekleştirmek. Kendini gerçekleştirmek nedir acaba? Bir sürü kitap okumak, bir sürü resim yapmak, ünlü bir insan olmak, televizyona çıkmak, insanlar tarafından sevilmek. Neydi insanı ünlü bir insan yapan? Neydi insanı kendini gerçekleştirmiş bir insan yapan? Ona öyle demişti. Henüz kendini gerçekleştiremeden çocuk sahibi olamazsın. Gerçekten de böyle miydi? Gerçekten de insanın kendini kanıtlaması mı gerekiyordu? Ya kendini kanıtlayıp da çocuk sahibi olamayanlar. Insana kendini kanıtlatan şey neydi? Kendini gerçekleştirmek ve kanıtlamak ne demekti? Uzun bir süre bunu düşündü. Müthiş bir melankoli sardı içini. Babasını düşündü, babası kendisini gerçekleştirmişti. Annesi de gerçekleştirmişti ama belki kardeşleri ise biraz daha yarım kalan rüyaların kurbanı olmuştu. Neden böyle oldu diye kendisine sormasına gerek kalmamıştı. Niçin böyle olduğunu biliyordu, insanlar belki de artık ideallerin postmodern bir şekilde ifade edildiği ve hiçbir şeyin çok bir manasının olmadığı,

Ciddi anlamda sorun ya şıyorum, sanırım bunda kendimi herkesin ve her şeyin  merkezinde görmemin neden olduğu bir durum var. Ama bunu yapmadan duramıyorum, dünya başma yıkılınca zannediyorum ki tek benim dünyam benim başıma yıkıldı. Anneme boru taktıkları zaman, ilk aşkta yaralandığım zaman, ilk defa reddedildiği zaman makalem hep bunları yaşadım. Sanki bunu yaşayan tek bendim sanki ilk bendim. Sanki acım onulmazdı. Onulmaz acı yok ki. Onulmaz yara var belki ama acı yok. Bir yandan da bıktım zannediyorum halbuki tüm makaleleri merakla okuyorum. İyi yazmak için elimden geleni yapmak istiyorum. Ama akademide olsun yazımda olsun bir şeyler önümde bir duvar gibi duruyor. Hani bir dili öğrenirken insanın dili ilk etapta dönmez de sonradan farkında olmadan akıcılık kazanır ya konuşma. İşte ben o dilin hala dönmediği noktadayım maalesef. Bazen sabahları feci bir vücut ağırlığı ve depresyonla uyanıyorum. Canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Bebekler ve kediler görüyorum rüyamda. Bedenimi u

İşte şimdi böyle Bedenim yorgun  Aklım durgun  Karnım doygun  Şarap güzelliğindeyim  Kedim ayaklarımda Aklım rüyalarımda  Bir tüy hafifliğinde  Salınmalardayım  Akşam işten dönünce  Emekler satılıp paralar kazanılınca  Anneler bir kenara atılınca  Hülyalardayım  Annemi görsem rüyamda  Şaşırmam artık olanlara dünyamda  Bir tılsım bile yapsalar bana  İyi geceler dilerim  Uykulardayım