Canım arkadaşım, çalışmamak sana yaramıyor Şah, kafanı saçma şeylere takıyorsun, dedi. Çok haklı.
Ben ne zaman çalışmasam iş yapmasam koşturmasam panik olur ve varoluşsal bir endişeye kapılırım. Neden öyle olur bilmem ama kendimi değersiz hissederim. Çalışan da çalışmayan da aynı değerde bildiğim halde böyle paniğe kapılırım.
Bir yandan da bugün hep bir şey yaptım, ev alışverişi, bebeği doyur, bebeği yıka, yemek yedir, süt ver vs. derken zaten zaman geçti. Bu kadar zaman içinde iki saat kestirmeye de vakit buldum.
Bugün ilk defa Chinese noodles aldım, onunla güzel bir şeyler yapmaya çalıştım. Güney Kore mi desem daha doğru olur? Neyse işte bu aralar onlara sarmaya niyetim var. Çünkü hem sağlıklı hem de yapımı çok zor değil. Sadece taze sebze almak şart.
Belki yarın manava giderim açıksa tabii ki, yoksa yolum yine süpermarketten geçecek gibi görünüyor.
Hayat böyle basit ve karmaşık.
Oğlan tatlı ve yaramaz. Yeni yeni odasında yatırmaya başladık, biraz itiraz etti biraz zırladı ama teselli ettik derken en sonunda bugün biraz daha erken bayıldı. Böyle devam edersek güzel bir düzen tutturabileceğiz... Umarım uykusunu alır, ben de uykumu alırım. Çünkü uykusuz yaşamaya pek tahammülüm yok, daha doğrusu halim yok.
Çok yazdım ama bir şey de yazamadım. Yarın devam edeyim, kafam yorgun ve karışık. Yapacak çok iş var hem evde hem bebekle hem de akademik olarak. Ben ise hala söyleniyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder