Ana içeriğe atla

Acılar, yaslar ve üzüntüler

Terörden etkilenmiş, üzülmüş, incinmiş ve sevdiklerini kaybetmiş insanlara destek olalım. Onları yalnız bırakmayalım. Özellikle ateşin düştüğü yeri yaktığı bu zamanda onlara maddi manevi destek olalım. Çiçek götürelim, kedi yavrusu götürelim, evimize davet edelim, kahve içelim, onlarla sohbet edelim. Onlara bu toplumda yalnız olmadıklarını anlatalım. Yalnız değilsiniz. Ölümü yaşamış insanları yalnız bırakmayalım. Kendimizi tedavi edeceğiz elbette, çoluğumuz çocuğumuz ailemiz var fakat yine önemli olan bir şey Berger'in dediği gibi 'başkalarının acılarına bakabilmek'. Eğer insanları bu acılarda yalnız boğulmaya kurban edersek, gerçeklik ve merhamet duygularımızı yitireceğiz.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Watercolour and Mıxed Technique

Emma Lefebvre tutorial    handmade postcards wıth mıxed technique

domates biber patlıcan

Biten Arkadaşlıklar

Helal olsun sana Şah artık açık açık yazabilirsin. Biten arkadaşlıklarını, çıkar için ideoloji için. Kıskançlık için ve sevgisizlik için. Gerçekten sevmemiş olmak için, biten tüm arkadaşlıklara gelsin bu yazı. Bir dostumu kaybettim çünkü ayrı fikirlerdeydik Bir dostumu kaybettim çünkü bana kızdı Bir dostumu kaybettim sebebini bile bilmiyorum Gerçekten bilmiyorum neden böyle oldu Kaybolup gittiler düşen yıldızlar gibi Oysa güzeldi günlerimiz Aydınlıktı sözler Paylaşırdık her şeyi Kınamazdık canım o kadar Yoksa kınar mıydık Ben kimseyi aptal bulmadım Ya da tembel Uyardığım olmuştur Belki kimi zaman Çok şey istemişimdir Ne de olsa vermeyi de severim Ama ya hesap yaptılarsa ve dedilerse Ben ona daha çok verdim kim bilebilir ki insanlar neden gelir hayatımıza neden gider neden kırar dökerler giderken güzel güzel gidilmez hiçbir zaman kimisi de geri döner ama yürek kabul etmez kimisi rüyana girer ama aramazsın bir kere bile koparsın zamanla bilemezsin bilemezsi...