Zaman

Bu zaman dostlarla geçti
Aileyle, yemekle, gülmekle geçti
Yürüyünce ayaklarıma kara sular indi
Saat farkından uykum geldi

Zaman hızla geçip gitti Ankara'da
Kayseri bile kalabalık ve hızlı idi
İstanbul'da hiçbir şeyin önemi yok
Mühim olan koşmak idi

Zaman yavaş yavaş aralarken perdeleri
Gösterdi bana ışıltılı gözlerini
Sana dostlar, işler, sözcükler verdim, dedi
Bir baktım ki saçlarıma aklar serpip gitti

Hadi şimdi bana de ki
Her şey tamsa ölüm gelir
Aman dedim korkumdan
Hiçbir şey tam değil



Ama bırak, böyle kalsın