Red Wedding Gown

Geçmişle yüzleştiğimde bir korkak buldum, korktuğu için insanlara cevap veremeyen. Sevdikleri için hayatını değiştiren, bir korkak buldum geçmişimde. Bir cesur hatun buldum, kalbimin derinlerinde gecenin karanlığından ve yalnız kalmaktan korkmayan. Sonra bir araştırmacı buldum yorgun ve tükenmiş. Sonra bir ressam buldum amatör ve umutlu. Bir çocuk buldum, hala ilgi bekleyen ama her şeyin farkında bir o kadar da. Su başında, rujları sürerken kıran. Kendisini kırdırdığında ise yürüyüşe çıkan. Bir kadın buldum, bir sürü hayali yarıda kalmış, bir sürü şeye inanmış ama yanılmış. Bir insan buldum, korkak ve cesur, evet, tam da dediğim gibi, biraz bireysel biraz toplumsal. Ne olduğunu o da kestirememiş, pek de hayatta rolünü belirleyememiş. Dualarını annesi için eden ama bir yandan da bu hayattaki adalete inanan. Bir sürü soru işareti buldum geçmişe ve geleceğe dair. Cevaplarını bilmediğim. Yavaşlamış bir hal ve bir sükunet buldum. Bu ben miydim herkese kızan, yüreği yanık ve ne oldu

Annemin en sevdiği güller, sarı güller İyi ki doğdun! 

bu kutu Almancada öğrendiğim kelimeleri koyduğum kutu  iyi gitmeyen resimlerden kurtarılan çiçekler bu kutuyu süslemekte kullanıldı Bu da güya bahçemizdeki ağaç ama pek benzemedi, ne yapalım... 

Eğer ki evde boş zamanınız olursa  elinizdeki kutuları boyayabilirsiniz bir palmiye çizmek zor olmasa gerek  ya da esneyen bir kedi  artık elde ne var ne yoksa içine koyup orjinal bir şey yapmanın keyfiyle kahvenizi yudumlayın 

CAT WOMAN (KEDI KADIN) AYRILIK- SEPARATION  THE DOCTOR - DOKTOR

Ağaç İnsanların üzüntüleri hep kendinedir. Hep kendine. Yalnız kalırız çok üzüldüğümüzde, yalnız olduğumuz için üzüldüğümüzde, yalnız kaldığımızı düşündüğümüzde ve insanlıktan çıkınca. Bunlar işte insana kendisinin de insan olduğunu hatırlatır. Ve bir şey daha hatırlatır insana: zayıflıklarını, farklılıklarını, kopukluklarını. Onun da yüreğinden böyle şeyler kopuyordu. Yalnızlığını sorgulamanın ötesinde daha başka şeyler vardı ve bunlar onu rahatsız ediyordu, en başta gelen şey de belki de şimdiye kadar hiç kimseye bir gıdım bile güvenmemiş olmasıydı ve en güvenmediği insanların onun için güvenilir şeyler yapması, en güvendiği insanların onu yarı yolda bırakması aslında şunu anlatıyordu: sezgileri ve içgüdüsü bir hayvanınkinden çok daha uzaktaydı. Kendini yalnız hissetmesi için çok sebep vardı ama sezgilerini kullanamadığı için kendisini hayvanlar aleminde de yer bulabilecek bir konuma getirememekteydi. Bu nedenle de gitmekle kalmak arasında kaldı. Hangisi daha doğruydu? Gitm