Kadının varlığının bu kadar ezilir geçilir ve hiçe sayılır olmasının sebebi nedir? Kadınlar nasıl kurşun kalemi silgiyle siler gibi yeryüzünden silinir, nasıl ve neden öldürülür? Neden güzellikleri dert olur? Kadınlardan ne isteniyor? Ömür boyu acı çekmeleri mi?
Türkiye'de kadın cinayetlerinin geçen seneye göre ciddi bir artış göstermiş olması ve mesela İtalya'da senede 90 kadın öldürülürken, onlar da hiç medeni sayılmazlar demek ki, Türkiye'de 450 kadının öldürülmesi ne demektir? Oturup bir düşünelim ve konuşalım.
Biz nasıl bir sistemin parçasıyız? Ne yapmaktayız? Nelerle avunmaktayız? Kadınlara cinsel obje, çocuk, anne, cadı, fem fatal, vs. dışında nasıl isimler takmaktayız? Kadına ne kadar değer vermekteyiz? Belki de bunları konuşmak lazım.
Kadın ve erkek eşitliğinden bahsedecek kadar data toplamadım ve hatta konumuz tam olarak da bu eşitlik meselesi değil. Eşitlik bu durumun belki bir parçası ve bu yaşadığımız bireysel ve toplumsal sıkıntıların sebeplerinden birisi. Ama daha derin bir şeyler var burda, farkında olmamız gereken. Kadının varlığı.
Hayatınızdaki kadının yeri nedir? Bunu düşünmek ve bu soruya cevap vermek lazım.
Kadınların iş hayatındaki yok sayılışları.
Anne olanlara saygı gösterilmeyiş.
Anne olmayanların kınanışı.
Anne olmak isteyenlerin kariyerini yok etmek zorunda kalışı.
Kadınların mutfakta ve işyerinde geçirdiği zamanın kendisinden ödün vermesine sebep olunması.
Kadınların hayır diyemeşinin hem iş hem aile hayatında kullanılmalarına sebep olması.
Çocukların bakımının daha çok annelerin üzerinde olması.
Kadının eve daha çok para getirirken erkeklerin har vurup harman savurmasının sorun olmaması.
Kadınların işyerlerinde kadınlara ettiği eziyetler.
En saygılı ve en eğitimli adamın bile eşinden uzun bir günün sonunda yemek beklemesi.
Genç kızların dar şeyler girdiğinde tacize uğraması, başımıza taş yağacak nidalarıyla söylenmeler.
Laf atanlar, kadınların sokakta yere bakarak yürümesine sebep olanlar.
Sen olmasan senden üç tane daha var diyerek kadınları hiçe sayanlar.
Eski eşini reddedilmeye katlanamadıkları için öldürenler.
Çocuklarının gözleri önünde anneleri katledenler.
Akşam saatlerinde dolmuşa binen genç bir kadını paramparça edenler.
Kadını sadece bir meta olarak görüp sahip olunan bir yaratık olarak gözlemlemek. O güzelliğe sahip olmak, o güzelliği tüketmek ve sonrasında başka bir güzelliğe koşmak. O kadına sahip olduktan sonra kadının değerini yitirmesi. Kadının ruhsuz bir yaratık olarak düşünülmesi.
Kadının yerinin erkeğinin yanı olması, kadının ailesine koştururken erkeğin ailesine koşturmak için bir mecburiyet görmeyişi. Kadının değerinin bilindiğinin belirtilmemesi, güzel sözler söylenmemesi, sen şöyle bir otur dinlen, ben yaparım denmemesi.
Kadının ne kadar güzel olsa o kadar eziyet çekmesi, ne kadar akıllı olsa o kadar kınanması. Ne kadar karakterli olsa o kadar beğenilmemesi, ne kadar özgür olsa o kadar eleştirilmesi.
Kadının kimliği, benliği, adı ve varlığı kendisine ait değil. Kadının yaptığı her şey başkasına ait. Kadın önce ailesine sonra eşine sonra çocuklarına ait ama asla kendine ait değil. Kadın bir şeylere tutunan ve bir şeylerin birbirine tutunmasını sağlayan element ama asla ana element değil. Kadın bizim toplumda 'yeri hala sığırlarımızdan sonra gelen' şairin de dediği gibi, varlığını yadsıdığımız, yadırgadığımız, ağladığında bize zayıflığımızı hatırlatan, güldüğünde dikkatleri üzerine çekmesinden rahatsız olduğumuz, sevindiğinde duygularını bir hınçla boğmak istediğimiz, ya benimsin ya kara toprağın dediğimiz... kadın tüm dünyaya ait, her şeye ait ama kendine ait değil. Kendini sorgulamaya vakti bile yok ki kadının.
Kadının adı yok diye bir kitap vardı hatırlıyorum, ama bence adından öte kadının varlığı yok. Varlığı dünyalar kadar geniş ama dünya bunu görmüyor.
Ters düz bir dünya Marx'ın dediği gibi, bu dünyada güç ve para konuşuyor. Bu dünyada kadın her şeyi yapıyor, her şeyin üstesinden geliyor, ama varlığı tanınmıyor.
Türkiye'de kadın cinayetlerini anlamak için toplumu ve kültürü tanımak şart. Tüm dünyada anlamak için de aynı şekilde hem toplumsal kültürü, yerel kültürleri, aile ilişkilerini ve sosyoekonomik değişimleri incelemek gerekli.
Kimsenin kimseye eziyet etmemesi gereken bir dünyada yaşıyoruz.
Ama nedense herkes herkese eziyet ediyor ve nerdeyse bundan zevk alıyor.
Ekonominin alt üst olduğu ve krizin baş gösterdiği artık herkesin bir Hollywood yıldızı kadar 'like' almak istediği bir devirde yaşıyoruz.
Kadınları güzel yemekler yapsa bile takdir etmiyoruz, güzel çocuklar doğursalar bile, güzel projeler yapsalar da beğeni almıyorlar. Kadınlar kadınlar kadınlar.
Zengin olurlarsa cimriliklerindendir.
Eğer çok güzellerse güzellikleri solacaktır.
Senin değilse toprağın olacaklardır.
Eğer özgürlerse kötü kadınlardır.
Eğer o kadın seni beğenmemişse yaşamamalıdır.
Eğer yumuşak huylu ise sömürülmelidir.
Kesinlikle akıllı olamaz, kendi aklı olamaz, kesin başka bir yerlerden almıştır o aklı.
Kadını bırakın kadın olsun, doysun kadınlığına, yaşasın kadın olmak, desin rahat bir nefes alsın. Kadınlar size ait değil, kadınlar dünyaya yetecek kadar cömert ama her şeyden önce kendilerine aitler. Kabul edin! Kadının varlığını tanıyın artık, o sizin tarlanızı sürmek için, çocuklarınızı doğurmak, yemeklerinizi yapmak, şefkat açlığınızı gidermek, sabrınız taştığında acısını çıkarmak için yaratılmış yaratıklar değiller. Kadının varlığını kabul edin, görün, tanıyın ve takdir edin.
Bir kadının sizden her yönden üstün olabileceğini de kabul edin, hem insanlıkta hem bilimde hem sanatta hem iş yerinde hem aile içinde... ama yeter ki bilin görün tanıyın kadının varlığını. Kadınlar varlar ve var olacaklar.
Her ölümde bin kadın doğacak ve o doğan kadınlar bir gün o kanlı elleriyle katillere ulaşacak ve bu yaptıklarının hesabını soracaklar.
Türkiye'de kadın cinayetlerinin geçen seneye göre ciddi bir artış göstermiş olması ve mesela İtalya'da senede 90 kadın öldürülürken, onlar da hiç medeni sayılmazlar demek ki, Türkiye'de 450 kadının öldürülmesi ne demektir? Oturup bir düşünelim ve konuşalım.
Biz nasıl bir sistemin parçasıyız? Ne yapmaktayız? Nelerle avunmaktayız? Kadınlara cinsel obje, çocuk, anne, cadı, fem fatal, vs. dışında nasıl isimler takmaktayız? Kadına ne kadar değer vermekteyiz? Belki de bunları konuşmak lazım.
Kadın ve erkek eşitliğinden bahsedecek kadar data toplamadım ve hatta konumuz tam olarak da bu eşitlik meselesi değil. Eşitlik bu durumun belki bir parçası ve bu yaşadığımız bireysel ve toplumsal sıkıntıların sebeplerinden birisi. Ama daha derin bir şeyler var burda, farkında olmamız gereken. Kadının varlığı.
Hayatınızdaki kadının yeri nedir? Bunu düşünmek ve bu soruya cevap vermek lazım.
Kadınların iş hayatındaki yok sayılışları.
Anne olanlara saygı gösterilmeyiş.
Anne olmayanların kınanışı.
Anne olmak isteyenlerin kariyerini yok etmek zorunda kalışı.
Kadınların mutfakta ve işyerinde geçirdiği zamanın kendisinden ödün vermesine sebep olunması.
Kadınların hayır diyemeşinin hem iş hem aile hayatında kullanılmalarına sebep olması.
Çocukların bakımının daha çok annelerin üzerinde olması.
Kadının eve daha çok para getirirken erkeklerin har vurup harman savurmasının sorun olmaması.
Kadınların işyerlerinde kadınlara ettiği eziyetler.
En saygılı ve en eğitimli adamın bile eşinden uzun bir günün sonunda yemek beklemesi.
Genç kızların dar şeyler girdiğinde tacize uğraması, başımıza taş yağacak nidalarıyla söylenmeler.
Laf atanlar, kadınların sokakta yere bakarak yürümesine sebep olanlar.
Sen olmasan senden üç tane daha var diyerek kadınları hiçe sayanlar.
Eski eşini reddedilmeye katlanamadıkları için öldürenler.
Çocuklarının gözleri önünde anneleri katledenler.
Akşam saatlerinde dolmuşa binen genç bir kadını paramparça edenler.
Kadını sadece bir meta olarak görüp sahip olunan bir yaratık olarak gözlemlemek. O güzelliğe sahip olmak, o güzelliği tüketmek ve sonrasında başka bir güzelliğe koşmak. O kadına sahip olduktan sonra kadının değerini yitirmesi. Kadının ruhsuz bir yaratık olarak düşünülmesi.
Kadının yerinin erkeğinin yanı olması, kadının ailesine koştururken erkeğin ailesine koşturmak için bir mecburiyet görmeyişi. Kadının değerinin bilindiğinin belirtilmemesi, güzel sözler söylenmemesi, sen şöyle bir otur dinlen, ben yaparım denmemesi.
Kadının ne kadar güzel olsa o kadar eziyet çekmesi, ne kadar akıllı olsa o kadar kınanması. Ne kadar karakterli olsa o kadar beğenilmemesi, ne kadar özgür olsa o kadar eleştirilmesi.
Kadının kimliği, benliği, adı ve varlığı kendisine ait değil. Kadının yaptığı her şey başkasına ait. Kadın önce ailesine sonra eşine sonra çocuklarına ait ama asla kendine ait değil. Kadın bir şeylere tutunan ve bir şeylerin birbirine tutunmasını sağlayan element ama asla ana element değil. Kadın bizim toplumda 'yeri hala sığırlarımızdan sonra gelen' şairin de dediği gibi, varlığını yadsıdığımız, yadırgadığımız, ağladığında bize zayıflığımızı hatırlatan, güldüğünde dikkatleri üzerine çekmesinden rahatsız olduğumuz, sevindiğinde duygularını bir hınçla boğmak istediğimiz, ya benimsin ya kara toprağın dediğimiz... kadın tüm dünyaya ait, her şeye ait ama kendine ait değil. Kendini sorgulamaya vakti bile yok ki kadının.
Kadının adı yok diye bir kitap vardı hatırlıyorum, ama bence adından öte kadının varlığı yok. Varlığı dünyalar kadar geniş ama dünya bunu görmüyor.
Ters düz bir dünya Marx'ın dediği gibi, bu dünyada güç ve para konuşuyor. Bu dünyada kadın her şeyi yapıyor, her şeyin üstesinden geliyor, ama varlığı tanınmıyor.
Türkiye'de kadın cinayetlerini anlamak için toplumu ve kültürü tanımak şart. Tüm dünyada anlamak için de aynı şekilde hem toplumsal kültürü, yerel kültürleri, aile ilişkilerini ve sosyoekonomik değişimleri incelemek gerekli.
Kimsenin kimseye eziyet etmemesi gereken bir dünyada yaşıyoruz.
Ama nedense herkes herkese eziyet ediyor ve nerdeyse bundan zevk alıyor.
Ekonominin alt üst olduğu ve krizin baş gösterdiği artık herkesin bir Hollywood yıldızı kadar 'like' almak istediği bir devirde yaşıyoruz.
Kadınları güzel yemekler yapsa bile takdir etmiyoruz, güzel çocuklar doğursalar bile, güzel projeler yapsalar da beğeni almıyorlar. Kadınlar kadınlar kadınlar.
Zengin olurlarsa cimriliklerindendir.
Eğer çok güzellerse güzellikleri solacaktır.
Senin değilse toprağın olacaklardır.
Eğer özgürlerse kötü kadınlardır.
Eğer o kadın seni beğenmemişse yaşamamalıdır.
Eğer yumuşak huylu ise sömürülmelidir.
Kesinlikle akıllı olamaz, kendi aklı olamaz, kesin başka bir yerlerden almıştır o aklı.
Kadını bırakın kadın olsun, doysun kadınlığına, yaşasın kadın olmak, desin rahat bir nefes alsın. Kadınlar size ait değil, kadınlar dünyaya yetecek kadar cömert ama her şeyden önce kendilerine aitler. Kabul edin! Kadının varlığını tanıyın artık, o sizin tarlanızı sürmek için, çocuklarınızı doğurmak, yemeklerinizi yapmak, şefkat açlığınızı gidermek, sabrınız taştığında acısını çıkarmak için yaratılmış yaratıklar değiller. Kadının varlığını kabul edin, görün, tanıyın ve takdir edin.
Bir kadının sizden her yönden üstün olabileceğini de kabul edin, hem insanlıkta hem bilimde hem sanatta hem iş yerinde hem aile içinde... ama yeter ki bilin görün tanıyın kadının varlığını. Kadınlar varlar ve var olacaklar.
Her ölümde bin kadın doğacak ve o doğan kadınlar bir gün o kanlı elleriyle katillere ulaşacak ve bu yaptıklarının hesabını soracaklar.
Yorumlar
Yorum Gönder