Red Wedding Gown

--> Kal ıcılık Kazandırmayan Geçicilikler Her geçici tecrübenin insana kalıcılık kazandıracağını zannediyoruz. Ama maalesef bu şans ve bu hırs eğer bizde mevcut değilse geçici ve yoğun iş tecrübelerinin kalıcılık getirme ihtimali çok zayıf. Hatta geçici iş tecrübeleri insanı bir şekilde itip kakıp kullanıp bir kenara atan ve hatta sonrasında da müteşekkir olmayan ve minnet duymayan iş tecrübeleri oluyor. Biz gençler, ki ben artık genç sayılmam, 35 yaşındayım, ama gençlik yıllarımda olabildiğince tecrübe edinmek için elimden geleni yaptım, her açılan kapıya koştum ve evet doğrudur, bu tecrübelerden çok şey öğrendim. Fakat insanın ruhen ve fiziken yitirdiği şeylerin yerini o güzel tecrübeler tutmuyor. Bir yandan da o ruhen ve fiziken kaybolan şeylerin üzerine aslında size ‘waste’ yani atık gibi yaklaştıkları için, bir noktada işiniz bitince yüzünüze bakılmıyor bile. Çok garip bir şekilde bir insana o insanın zayıflıklarını hatırlatırsanız o insanın agresifleştiğini ke

--> Uzun yaşıyoruz ama daha geçiciyiz... Uzun zamandır yazışamadık. Aslında daha çok saggio yani deneme yazmak isterdim. O yüzden de son zamanlarda aklıma çok güzel şeyler gelmeyince yazmaktan vazgeçtim. Bir zamanların rüzgarı şimdi esinti oldu. Sanırım bunun sebebi de gelecek kaygıları ve işsizlik. Şimdiki yazım geçici kontratlar üzerine olacak. Ve geçici olan her şey üzerine. Bizim çağımızda birçok insan geçici olmayı istiyor veya bunu seçmeden geçici kategorisine sokuluyor. Şimdiye kadarki tüm kontratlarım geçici idi. En uzun süreli olanı üç senelik olan doktora idi. Sonrasında   1 senelik IOM anlaşması. Sonrasında 8 aylık part-time olan Lüksemburg post-doktorası idi (doktora sonrası araştırma). Hepsinde de bir umut beni alırlar mı diye bekledim. Beklemedim değil. Tek tamamlayamadığım IOM oldu. O da içimde hep uhde olarak kalacaktır. Çünkü güzel insanlardı güzel bir ofisti ve tatlı bir işti. Açıkçası seviyordum işimi, çok zorlandığım zamanlar olsa da faydalı

Neden İtalyan diziler Amerikan dizileri kadar kaliteli değil? Bu bir deneme konusu olabilir mi olamaz mı bilmiyorum ama yaratıcılık ve ironi konusunda İtalyan dizilerinde eksik olan çok fazla öğe var. Tabii ki burda tüm İtalyan dizilerini izlemiş birisi olarak konuşmam çok zor, çünkü izlemedim. Tüm Amerikan dizilerini de izlemedim. Fakat son zamanlarda Friends, Scrubs, That Girl, How I met your mother ... vs gibi insanda bağımlılık yaratan bir sürü diziyi sildim süpürdüm.  Sonra Made in Italy adlı diziyi izlemeye başladım. Ama bu dizi bir iki karakter hariç beni feci şekilde hayal kırıklığına uğrattı. Dizinin ilk bölümünün en güzel bölüm olması gerekirken her şey o kadar belirgin şekilde ilerlemeye başladı ki Fantozzi'nin o güzel ironisini ve komedisini derhal aramaya başladım.  İtalyan dizilerinde dikkat edilen noktalar, filmlerde olduğu gibi: kostümler, makyajlar, güzel kadınlar, iyi oyuncular, tutku, din, güzellik ve ihanet... Tutku her zaman vardır İtalyan filmlerin

I have seen Odin coming from the fjords He was carved at the top of a wooden house He had colours of gold surrounding him He had that beautiful ship and was so sure of himself With his birds around him That told him everything Then the waterfall ran below my feet and And I looked at how it comes and how it goes I hoped that it washed away the fears Together with its whiteness and force It was weird to think that once Everybody made their own house With this readymade stuff we have We live our readymade lives. Then I thought about the swings in the middle of the woods And the swings we had when we were kids At the walnut tree at my grandmother's house that we could not use When the cars parked at least in the middle of the forest, the swings are safe a happy childhood can pass here a nostalgia ran through me the dark and narrow passages reminded of us

28 Ağustos 2019*Uykuya dalış Postcard 2 * zevkler ve renkler tartışılmaz 

kartpostal çalışmaları  Adalet 

on dakikada yaptım ama yalıçapkını ile obsesyon henüz başladı, devamı gelecek...