Red Wedding Gown

Annemin en sevdiği güller, sarı güller İyi ki doğdun! 

bu kutu Almancada öğrendiğim kelimeleri koyduğum kutu  iyi gitmeyen resimlerden kurtarılan çiçekler bu kutuyu süslemekte kullanıldı Bu da güya bahçemizdeki ağaç ama pek benzemedi, ne yapalım... 

Eğer ki evde boş zamanınız olursa  elinizdeki kutuları boyayabilirsiniz bir palmiye çizmek zor olmasa gerek  ya da esneyen bir kedi  artık elde ne var ne yoksa içine koyup orjinal bir şey yapmanın keyfiyle kahvenizi yudumlayın 

CAT WOMAN (KEDI KADIN) AYRILIK- SEPARATION  THE DOCTOR - DOKTOR

Ağaç İnsanların üzüntüleri hep kendinedir. Hep kendine. Yalnız kalırız çok üzüldüğümüzde, yalnız olduğumuz için üzüldüğümüzde, yalnız kaldığımızı düşündüğümüzde ve insanlıktan çıkınca. Bunlar işte insana kendisinin de insan olduğunu hatırlatır. Ve bir şey daha hatırlatır insana: zayıflıklarını, farklılıklarını, kopukluklarını. Onun da yüreğinden böyle şeyler kopuyordu. Yalnızlığını sorgulamanın ötesinde daha başka şeyler vardı ve bunlar onu rahatsız ediyordu, en başta gelen şey de belki de şimdiye kadar hiç kimseye bir gıdım bile güvenmemiş olmasıydı ve en güvenmediği insanların onun için güvenilir şeyler yapması, en güvendiği insanların onu yarı yolda bırakması aslında şunu anlatıyordu: sezgileri ve içgüdüsü bir hayvanınkinden çok daha uzaktaydı. Kendini yalnız hissetmesi için çok sebep vardı ama sezgilerini kullanamadığı için kendisini hayvanlar aleminde de yer bulabilecek bir konuma getirememekteydi. Bu nedenle de gitmekle kalmak arasında kaldı. Hangisi daha doğruydu? Gitm

Bakışında çok mana var Duruşunda bir kadifelik Açlığında bir sadakat Yürüyüşünde umursamazlık Tüylerinde bir sarı var Gözlerinde bir kara Uykunda bir bebek var Uyanışında bir pembelik Bakışında çok mana var Soru işaretleri kafanda Bakarken kuşlara aslında Korkarsın insanlardan Kuşları dinlerken Duyarsın yürüyüşümüzü Her şeyi bilir gibi Duyar gibi Hisseder gibisin Yanımda bir cansın Bakışında çok mana var Duruşunda bir kadifelik Açlığında bir sadakat Yürüyüşünde bir ihtişam Kedim benim.

Kendini gerçekleştirmek. Kendini gerçekleştirmek nedir acaba? Bir sürü kitap okumak, bir sürü resim yapmak, ünlü bir insan olmak, televizyona çıkmak, insanlar tarafından sevilmek. Neydi insanı ünlü bir insan yapan? Neydi insanı kendini gerçekleştirmiş bir insan yapan? Ona öyle demişti. Henüz kendini gerçekleştiremeden çocuk sahibi olamazsın. Gerçekten de böyle miydi? Gerçekten de insanın kendini kanıtlaması mı gerekiyordu? Ya kendini kanıtlayıp da çocuk sahibi olamayanlar. Insana kendini kanıtlatan şey neydi? Kendini gerçekleştirmek ve kanıtlamak ne demekti? Uzun bir süre bunu düşündü. Müthiş bir melankoli sardı içini. Babasını düşündü, babası kendisini gerçekleştirmişti. Annesi de gerçekleştirmişti ama belki kardeşleri ise biraz daha yarım kalan rüyaların kurbanı olmuştu. Neden böyle oldu diye kendisine sormasına gerek kalmamıştı. Niçin böyle olduğunu biliyordu, insanlar belki de artık ideallerin postmodern bir şekilde ifade edildiği ve hiçbir şeyin çok bir manasının olmadığı,

Bu günlerde zamanı verimli değerlendirmek gerçekten zor. Bir bakıyorsunuz bir sürü vaktiniz var ama yapabileceğiniz bir o kadar güzel şey var. İnsan sürekli de oturup film izleyip kitap okuyamıyor, ister istemez hareket etmek de lazım. Bir yandan da insanın kafasına bir sürü fikir üşüşüyor ama bunları da bir güzel elekten geçirmek ve düzene sokmak lazım. Her şey disipline bakıyor ama disiplinli değilseniz kendinizi daha çok mutfakta zamanınızın yarısını geçirirken bulabiliyorsunuz. Mesela bitmeyen bulaşıklar, bitmeyen yemekler, öğleyin ne yemeli, akşam ne yemeli, eksiklerimiz neler, neleri bozulmadan bitirmeli vs. gibi düşüncelerle insan vaktinin büyük kısmını harcayıp kaybedebiliyor. Kilo almak da cabası. En son bir zumba videosu paylaşmıştım şimdi de bir yürüyüş videosu keşfettim, hele ki bu otuz dakika olanı gerçekten faydalı görünüyor. Hiç fena değil. Dışarda yürüyemeseniz de evde biraz olsun hareket oluyor. Yine bir meditasyon keşfettim, o da çok güzel, on dakikalık. Sizi

beginning of an experimental painting today after 10 days of doing no painting I start to draw and sketch again hopefully Bugün on günlük bir aradan sonra tekrar çizmeye başladım Dilerim güzel gider her şey.  Bu sadece bir resmin başlangıcı, deneysel bir şeyler yapak gibi bir amacım var, becerebilirsem

http://begenmeyenokumasin.com/lucca-comics-ve-karisik-dusunceler/

Ciddi anlamda sorun ya şıyorum, sanırım bunda kendimi herkesin ve her şeyin  merkezinde görmemin neden olduğu bir durum var. Ama bunu yapmadan duramıyorum, dünya başma yıkılınca zannediyorum ki tek benim dünyam benim başıma yıkıldı. Anneme boru taktıkları zaman, ilk aşkta yaralandığım zaman, ilk defa reddedildiği zaman makalem hep bunları yaşadım. Sanki bunu yaşayan tek bendim sanki ilk bendim. Sanki acım onulmazdı. Onulmaz acı yok ki. Onulmaz yara var belki ama acı yok. Bir yandan da bıktım zannediyorum halbuki tüm makaleleri merakla okuyorum. İyi yazmak için elimden geleni yapmak istiyorum. Ama akademide olsun yazımda olsun bir şeyler önümde bir duvar gibi duruyor. Hani bir dili öğrenirken insanın dili ilk etapta dönmez de sonradan farkında olmadan akıcılık kazanır ya konuşma. İşte ben o dilin hala dönmediği noktadayım maalesef. Bazen sabahları feci bir vücut ağırlığı ve depresyonla uyanıyorum. Canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Bebekler ve kediler görüyorum rüyamda. Bedenimi u

Karantina'da bir ay bitti. Biz de bittik. Verimsizliğin dibine vurduk desem yeridir. Her şey sağlık olsun derken kedimiz de hastalandı. Geçmesini bekliyoruz. Yemek Dün çok güzel bir yemek tarifi keşfettim, Refika sağolsun. Elinde sebzeleri büyük büyük doğrayıp atıyor bir düdüklüye, içine kırmızı mercimek ve su koyuyor. Harika oluyor gerçekten de bu sebze çorbası. Şimdi ben ne yaptım onu anlatayım ama ondan önce Refika'nın tarifini vereyim... Ben onun kullandığı malzemeleri kullandım fakat elimde mesela Brüksel lahanası ve kırmızı pancar yoktu, o yüzden elimde olanları kullandım: tatlı kabak ve patates, gayet güzel oldu. Karabiberini biraz fazla kaçırmışım geçmiş olsun. Bir soğan, dört sarımsak, bir patates, iki havuç, birazcık balkabağı ve brokoli. Toz zencefilim vardı ondan ekledim, biraz da zerdeçal ekledim açıkçası. Gayet güzel oldu. Çok besleyici bir çorba, herkese tavsiye ederim. Bir de ablamın bana verdiği harika bir ıslak kek tarifi var, çikol

Kayısı Ağacı  (yayın hakları yazara aittir) Sayfa 1: Sevdiğim kayısı ağacı resmi: En sevdiğim ağaçtı kayısı ağacı En çok hayran kaldığım Altında uyuduğum Meyvesini topladığım Şeker pare idi adı Sayfa 2: Kurumuş kayısı ağacı resmi: Kurudu bir gün bir daha dirilmedi Hastalandı ama kimse ona bakmadı Dünyanın en tatlı meyveleri Halbuki hepsi ondaydı Sayfa 3: Bekleyen bir çocuk resmi ağaca bakarak: Ben bekledim uzun süre Bu ağaç yaşayacak diye Ne de olsa zamanında Varını yoğunu verdi bize Sayfa 4: Resim: Reçeller ve diğer yapılan ürünler kayısı ağacının kayısılarından: Biz kayısılardan reçel yaptık Marmelat yaptık Kuruttuk onları güneşte Hem de bazen çiğ çiğ yedik Kimi zaman dalından topladık Açlığımızı bastırdık Sayfa 5: Kayısı ağacının ihtiyacını gösteren su güneş ve güneşe dönen yapraklar, sararmış kayısılar… O ise sadece su istedi bizden güneş istedi güneşten Sayfa 6: Çekirdekleri eken bir çocuk resmi: Sevg