Bugün günlerden cuma

Bugün günlerden cuma... 

Dün istek üzerine bir uzaylı çizdim çünkü eşim uzaylılara hayran, o yüzden fantastik bir şey yapmam gerekti ve sonra baktım hiç halim yok Yakup Kadri'nin Sürgün isimli romanını okumaya başladım. Uzun zamandır Türkçe bir şey okumuyordum. İlginç bir roman, ben dilini sade ve akıcı buluyorum Yakup Kadri'nin. Bir de vatanseverlik fakat aydın bir vatanseverlik onunkisi, o yüzden de romanlarını beğeniyorum. 

Bugün sabah kan testi yaptırmaya gittim tiroidim nedeniyle. Sonrasında ise bir prof ile görüşme vardı ona kaçtım, derken yorulmuşum. Kütüphaneye geldim ama çalışmakta zorlandım. Normalde zamanı verimli kullandığımda iki üç saatte çok şey bitirirken bugün her şey elimde sürünmekte. Fakat hızlanmam şart. 

Şimdi çalışmaya devam ve akşam dilerim bir balina boyayacak enerjiyi kendimde bulacağım... 

Evet saat 18.10'a kadar kütüphanede kalabildim ve işi artık yarına bıraktım çünkü bitmedi maalesef. 

Fakat bugün Jenna Rainey'nin balinası yerine Emma Lefebvre çiçekleri yapmayı tercih ettim. Öncelikle bazı denemeler yaptım, renkleri daha iyi ayırdedebilmek için. Fakat sonradan kalan boyaları kullanarak aradaki boşlukları doldurdum denilebilir. Çünkü boyaları yıkamak ve kullanmamak içime sinmiyor. Bir de tabii ki renkler birbirine benzemeyince palette dünden kalan renklerle diğer yeni resmin yapılması da zorlaşıyor. O yüzden tüm yeşilleri ve de pembeleri bir şekilde düzensiz desenlerle doldurdum.

 

Emma Lefebvre'nin çiçekleriyle alakalı olmadı desem yeridir, onunkiler çok yumuşak ve açık renk. Benimkiler yine güçlü renklere bezendi diyebilirim. 

 

Fırçaya her seferinde biraz daha fazla su alarak renkleri açabilirsiniz. Yahut zamanla hiçbir renk ve su almadığınızda (fakat daha uzun sürede tabii ki) renkler açılacaktır kendi kendine. Fakat susuz bu süreç daha uzun sürecektir. Önemli olan olayın kimyasını kavramak. Açıkçası burda fazladan su tutan sincap kuyruğu (iki senelik nerdeyse fırça, belki daha da fazladır yaşı) kullanarak, uzun uzun uzun renkleri açabiliyorum. Sanki renkleri sürekli suya batırmak ve sonra o suyu atmak da bana biraz müsriflik gibi geliyor. Halbuki bu kağıtlar büyük ihtimalle, çiçekler hariç çöp olacak, o da ayrı bir müsriflik...