Yeni yıl sakin geldi. Arayamadığım dostlarımı aradım, ailemle konuştum bol bol. Güzel haberler aldık, bebek sağlıklı.
Sevindik. Bebek erkekmiş. Herkes kız falan bekliyordu ama erkek imiş işte.
Öyle haberler aldık. Sağlıklı olması önemli olan, sağlıklı imiş. Tabii her bir 'ecografia'da insanın yüreği oynuyor ama rahat olmaya çalışıyorum denilebilir.
Kıştan mıdır havanın kapalılığından mıdır nedir bilinmez, beni bir uyku tutuyor.
Zaten son zamanlarda gözlerim de çok yanıyordu ekrana bakmaktan, bol bol uyuyorum. Fakat Ocak ayı çok hareketli geçecek, toplantılar olacak, kurslar, araştırmalar derken bir hayli zamanımı alacak bir sürü iş ile alakalı aksiyon... Kara kara onları düşünmeye başladım. Bu sene tüm tatiller haftasonuna geldi, o yüzden de pek dinlenme fırsatı bulamadık. Zaten Covid-19 sağolsun çevremiz küçüldü de küçüldü, çekirdek aile ve biz kaldık. Türkiye'ye gidip gelmek de kolay olmadı.
Kafamda bir sürü plan yaptım hamileliğin son aylarına dair. Umudum var, belki yine yürüyebilirim. Belki yine de uyuyabilirim. Belki yine de panik olmadan bu işi bitirebilirim, bitirebiliriz. İki olmak çok güzelmiş, bir olmak da güzel. Şimdi bana deseler ki dünyanın tatlıları, şarapları, gezmeleri mi annelik mi deseler, annelik derim. Ama daha çok erken, dilerim sağlıkla kucağımıza alırız.
Başka umutlarım da var 2021'den, daha çok resim yapmak, gönderdiğimiz makaleleri basmak, fon bulmak, çalışmak, çabalamak ama bir yandan da aldığım kiloları kaybetmek, evi düzenlemek, buzdolabını temizlemek, daha düzenli bir mutfak tutmak, daha çabuk ve pratik olmak, sevdiklerimi daha çok görmek, sağlıklı olmak (hem ruhsal hem bedensel anlamda) ve sağlıklı kalmak.
Daha ne olsun...
İlk üç ayda çok kaygılıydım, fakat şimdi daha rahatım. Ne de olsa mide bulantıları geçti, mide yanması devam ediyor. Burdaki doktorlar biraz fazla rahat, ama neyseki hastanede düzenli kontroller var onlar yapılmak zorunda, o yüzden de o insana belirli bir rahatlık sağlıyor. Testler olsun, düzenli ekografiler olsun doktor tutamayanlar bile, veya takip eden bir doktor olmasa bile, veya doktor az takip etse bile, güzel bir düzen oturtulmuş. Bir de danışmanlık verdikleri bir bilgilendirme noktası var, o da fena değil. Yani idare eder denilebilir. İnsan kendini yüzde yüz emin hissetmese bile işin akışı bir şekilde düzenli gidiyor. Diğer İtalyan bürokrasisine göre daha tecrübeli kişilerle çalışıldığı belli oluyor.
Hemşireler alem, doktorlar bir alem, herkes değişik sorular soruyor. Bazen aynı sorular soruluyor, her seferinde doktor farklı olduğundan ama bazı doktorlar çok rahat sadece işini yapıyor gerisine karışmıyor...
Bu sene dilerim herkese sağlık, mutluluk, başarı ve sevdikleriyle kaliteli vakit geçirme fırsatı verir.
Ben de bu sene artık bir hikaye kitabı yazmak istiyorum, eğer vakit bulabilirsem. Vakit bulabileceğime dair çok şüpheliyim ama yine de, 'neden olmasın?' diye düşünmüyor da değilim.
Zaman hızla akıyor, yetişsen olmuyor, yetişmesen olmuyor. En güzeli korkmadan kimi zaman ateşe yürümek ve bilmek. Bakalım daha neler bileceğiz bu hayatta? Göreceğiz.
Yorumlar
Yorum Gönder